Ból kręgosłupa jest jedną z najczęściej występujących dolegliwości bólowych. Często pacjenci nie wspominają o nim, jeżeli nie jest bardzo dokuczliwy. W branży budowlanej jest dolegliwością zdecydowanie najczęściej występującą.

Ból kręgosłupa dzielimy na ból części szyjnej, piersiowej, lędźwiowej oraz  kości krzyżowej. Z powodu największej ruchomości i uwarunkowań budowy anatomicznej część szyjna i lędźwiowa najłatwiej ulegają uszkodzeniu i najczęście z tych odcinków  ból może mieć charakter rwy szyjno-ramiennej i kulszowej.

Ból ostry nie trwa dłużej niż 4 tygodnie; spowodowany jest zwykle odniesionym urazem, lub stanem zapalnym. Najczęściej po tym czasie ustaje samoczynnie. Przewlekły towarzyszy pacjentowi dłużej niż 12 tygodni z mniejszym lub większym nasileniem oraz okresami bezobjawowymi.

Znaczne ograniczenie aktywności fizycznej  u osób zatrudnionych na stanowiskach biurowych jest najistotniejszą i najczęstszą przyczyną bólu kręgosłupa. Często ściśle kojarzy się z otyłością i nadwagą, bardzo obciążając odcinek lędźwiowy kręgosłupa.

Opisanie kolejnych przyczyn dolegliwości bólowych kręgosłupa objętościowo wykracza znacznie poza standardy artykułu, więc tylko o nich nadmienię. Są  dolegliwości z przyczyn nowotworowych, wrodzonych wad kręgosłupa, złamań kręgosłupa, zakażeń kości, osteoporozy, deficytów neurologicznych, półpaśćca, tętniaka aorty, zaburzeń psychicznych i innych przyczyn, w tym przyczyn niepoznanych.

Pojawia się coraz więcej doniesień sugerujących duże znaczenie wpływu czynników psychicznych i społecznych na przewlekłe zespoły bólowe kregosłupa, czyli wpływu narażenia na stres, depresję, lęk, niezadowolenie z pracy. Sugestie, że dominują one nad predyspozycjami fizycznymi są jednak grubo przesadzone.

Ruchy kregosłupa są ściśle związane z ruchami całego ciała.
Odpowiednio dobrana forma aktywności fizycznej i umiarkowane obciążenie mechaniczne naszych kości, mięśni, ścięgien, krążków międzykręgowych „dyskow” i stawów jest zbawienne. Zwiększa jego wytrzymałość i usprawnia funkcjonowanie aparatu ruchu oraz pomaga utrzymać prawidłową masę ciała. Aktywność fizyczna wydaje się być panaceum na bóle kręgosłupa. Z drugiej strony nadmierna aktywność fizyczna też nie jest wskazana, ponieważ im bardziej obciążamy kręgosłup w niefizjologiczny sposob tym większe mamy z nim problemy w wieku późniejszym.

Jak Państwo widzicie, w branży budowlanej każdy pracownik ma powód do profilaktycznego czy też leczniczego pobytu w naszym ośrodku. Bez kręgosłupa nie możemy funkcjonować, tak w pracy jak i w życiu prywatnym. Mając tak wysoko ocenianych terapeutów i wysokiej klasy sprzęt, gwarantujemy profesjonalną rehabilitację, diagnostykę kręgosłupa, edukację kontynuacji indywidualnie dobranych ćwiczeń po wyjeździe do domu, a dla osób z otyłością mamy sprawdzony program redukcji masy ciała.

Poza tym tylko w naszym ośrodku skutecznie likwidujemy bóle głowy, szumy uszne i zawroty głowy. Z całej palety zabiegów dostępnych w naszym ośrodku, najefektywniejsze zabiegi w aspekcie dolegliwości kręgosłupowych to kinezyterapia indywidualna, Tergumed System, Biomechaniczna Stymulacja (BMS), krioterapia ogólnoustrojowa, fala uderzeniowa, terapia sygnałem pulsacyjnym (PST) i oczywiście kąpiele w buskich wodach siarczkowych.

Życzę zdrowia i odrobiny czasu na jego pielęgnację.

Szukasz eliksiru młodości? Gdy w stawach strzyka, a z łóżka zrywasz się wcześniej niż kiedyś, choć wolałbyś jeszcze pospać, postaw na ruch. Aktywny tryb życia nie tylko poprawi zdrowie i przywróci dobre samopoczucie, ale dodatkowo również odejmie Ci lat!

„W zdrowym ciele zdrowy duch!”

Moda na bycie fit staje się coraz bardziej powszechna. O zdrowie dbają wszyscy bez względu na wiek, a sport postrzegany jest jako prawdziwa przyjemność. Fitness, taniec, jazda na rowerze, nordic walking czy pływanie – jest wiele form aktywności, które pozwolą seniorom na długo zachować sprawność. Ćwiczenia podejmowane przez osoby starsze nie powinny być nazbyt intensywne, aby nie spowodować urazów i nie obciążać stawów.

Dobrym pomysłem na aktywność dla osób po 50. będzie także trening izometryczny. Polega on na napinaniu poszczególnych partii mięśni, bez równoległego zmieniania układu stawów. Uwaga! Jeśli senior cierpi na przewlekłe choroby lub ma problemy z układem ruchu, przed rozpoczęciem aktywności najlepiej jest zasięgnąć konsultacji lekarskiej. Specjalista z pewnością pomoże wybrać rodzaj ćwiczeń najlepiej dostosowany do indywidualnych potrzeb organizmu.

Ćwiczenia kluczem do szczęścia

Wysportowane ciało, to nie tylko zdrowy organizm, to także dobre samopoczucie. Warto wiedzieć, że aktywność fizyczna sprzyja wydzielaniu endorfin – hormonów odpowiedzialnych za dobry nastrój. Dzięki nim ciało przygotowuje się na dalszy wysiłek, ponieważ substancje te zwiększają odporność na zmęczenie i podnoszą próg bólu. Co ciekawe, wydzielaniu hormonu szczęścia sprzyja rywalizacja.

Nie zapomnij o rozgrzewce

Rozgrzewka ważna jest w każdym wieku, jednak szczególne miejsce powinna zająć w harmonogramie ćwiczeń seniora. Dzięki niej można przygotować organizm do wysiłku i uniknąć urazów. Nie powinny się na nią składać bardzo wymagające ćwiczenia – wystarczy zestaw złożony z wymachów ramion i nóg oraz krążeń kończynami i biodrami. Efektywna rozgrzewka powinna trwać od kilku do kilkunastu minut.

Czym leczenie uzdrowiskowe różni się od tradycyjnego leczenia farmakologicznego ?

Mechanizm działania bodźców leczniczych w leczeniu uzdrowiskowym jest zupełnie inny niż farmakoterapii. Zabiegi balneologiczne pobudzają mechanizmy adaptacyjne i uruchamiają rezerwy czynnościowe organizmu, natomiast farmakoterapia procesy te hamuje. W leczeniu uzdrowiskowym stosuje się metody naturalne i fizykalne. Ich rola polega na wspieraniu a niekiedy zastępowaniu leczenia przy pomocy leków.

Jak oceniasz wpływ leczenia sanatoryjnego na rzeczywiste zmniejszenie postępów choroby ? Czy zdarza się, że pacjenci wyjeżdżają stąd ze świadomością , że pobyt naprawdę przyczynił się do poprawy zdrowia?

Zawsze mówię pacjentom, że wiele zależy od ich nastawienia. Jeśli proponowane zabiegi maja przynieść oczekiwane efekty, pacjenci powinni pozostawić problemy rodzinne i związane z praca w swoim miejscu zamieszkania. Pobyt w sanatorium daje możliwości, aby zwolnić tępo życia. Trzeba znaleźć czas na pozytywne myślenie i z umiarem korzystać z zabiegów. Nie mogą one jednak nadmiernie obciążać organizmu. Najczęstszym błędem jest chęć skorzystania z jak największej ich ilości w jak najkrótszym czasie. Z zabiegami jest jak ze szwedzkim stołem: mamy duży wybór , ale to nie znaczy, że musimy zjeść wszystko. Gonitwa za wszelkimi możliwymi propozycjami może przynieść kolejny stres. Utrudnia to pobudzenie naturalnych zdolności adaptacyjnych organizmu i zdecydowanie hamuje rewitalizacje.

To nie wszystko. Pacjenci często przyjeżdżają z gotowa „lista życzeń”, czyli zabiegami, które chcieliby mieć zlecone, bo pomogły sąsiadce czy komuś z rodziny. Często jednak proponowane zabiegi wzajemnie się wykluczają. Radziłbym zaufać lekarzowi prowadzącemu.

Czy zdarza się, że pacjenci nie są zadowoleni z pobytu w sanatorium i uważają że proponowane zabiegi nie spełniły ich oczekiwań?

Zawsze problemem jest występowanie u większości kuracjuszy tak zwanego kryzysu pozabiegowego, czyli najczęściej osłabienia, złego samopoczucia i/lub zaostrzenia dolegliwości bólowych. W Busku takie efekty przejściowego osłabienia występują po kąpielach siarkowych. Kryzysy występują najczęściej miedzy trzecim a ósmym dniem zabiegów i zwykle trwa dobę, dwie lub niekiedy do czterech dni. Nigdy nie wiemy jakie nasilenie objawów kryzysu wystąpi u pacjentów. To bardzo indywidualna reakcja, która nie zależy ani od wieku pacjenta, ani od jego płci, ani od leków zażywanych przez pacjentów, ani też od jego chorób. Lekarze bardzo nie lubią tych kryzysów, gdyż pacjenci – często w bojowym nastroju – przychodzą do gabinetu lekarskiego zarzucając lekarzowi brak kompetencji, ponieważ czują się o wiele gorzej niż w dniu przyjęcia. Tak naprawdę pozytywnych objawów leczenia uzdrowiskowego można oczekiwać w pewnej odległości od pierwszych dni zabiegowych. Może być to miesiąc, dwa lub dwa i pół miesiąca. To zależy również od pełnej odpowiedzi organizmu na zabiegi bodźcowe, przemiany materii i wielu innych czynników.

Na czym polegają efekty terapeutyczne kąpieli siarkowych?

Wody siarczkowe poprzez hamowanie mediatorów zapalenia zapobiegają niszczeniu tkanek przez procesy zapalne i działają regenerująco na tkankę łączną. Są więc niezwykle pomocne w leczeniu chorób reumatycznych, miedzy innymi RZS, ZZSK, ŁZS, choroby zwyrodnieniowe stawów. Obserwacje kliniczne wskazują na występowanie po kilku kąpielach zmniejszenia sztywności mięśni, zmniejszenia bólów stawowych oraz na poprawę sprawności ruchowej. Poprawa kliniczna utrzymuje się do minimum sześciu miesięcy po kuracji. Kąpiele wyraźnie uelastyczniają skórę, wzmacniają włosy i paznokcie. U chorych na RZS leczenie wodami siarczkowymi poprawia zaburzoną hemodynamikę krążenia obwodowego w palcach rąk (poprawa ukrwienia tętniczego o 93%).

Działają również odtruwająco, szczególnie w przypadkach metali ciężkich. Podłączenia siarczkowe w zetknięciu z metalami ciężkimi jak ołów, arsen, bizmut, rtęć, cyjanki, miedź, tal, mogą dawać trudno rozpuszczalne połączenia ustroju, które organizm jest zdolny wydalić.

W dnie moczanowej skutecznie obniżają poziom endogennego kwasu moczowego we krwi, w związku ze zwiększeniem jego wydalania z moczem. Wzrasta istotnie odporność na infekcje. Kąpiele siarczkowe wykazują działanie odczulające (przeciwhistaminowe), bakteriobójcze, przeciwpasożytnicze .

Jedną ze starszych metod są okłady borowinowe, czy rzeczywiście są one skuteczne ?

Ucisk masy borowinowej i przegrzanie tkanek powoduje wydzielanie się dużej ilości histaminy, która rozszerza naczynia włosowate (połącznia tętniczo – żylne) powodując szybszy przepływ krwi i przekrwienia narządów) , obniżenie napięcia mięśni szkieletowych, zwiększenie ruchomości stawów, wchłanianie do masy borowinowej wysięków i zbędnych produktów przemiany materii. Działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo, a przede wszystkim pobudza wzrost i regeneracje tkanek. Zawarte w borowinie kwasy humusowe zmniejszają ilość prozapalnych cytokin i hialuronidazy, a ponadto przez pobudzenie kory nadnerczy powodują zwiększone wydzielanie kortykosteroidów. Wywołuje to efekt przeciwzapalny, przeciwobrzękowy i dodatkowo przeciwbólowy. Warto dodać, że borowina nasila wytwarzanie czynnika wzrostu IGF – 1, który wskazuje pozytywne działanie na tkankę chrzęstną.

Przyznam, że decydując się na zabiegi rehabilitacyjne miałam pewne opory przed udziałem w gimnastyce leczniczej. Okazało się,  że niesłusznie. Efekty były znacznie lepsze niż myślałam.

Większość pacjentów nie lubi kinezyterapii, czyli gimnastyki indywidualnej i zespołowej. Oczywiście pacjenci zdają sobie sprawę z dobrodziejstw związanych z terapią ruchem, ale zwykle konsekwentnie odkładają tę formę leczenia na potem, czyli nigdy. Leczenie ruchem usprawnia wszystkie stawy, poprawia tolerancję na wysiłek fizyczny i przywraca chęć do życia. Poznawszy zasady i zestaw ćwiczeń najlepszych dla nas, możemy po powrocie z sanatorium codziennie korzystać z tej niezastąpionej formy terapii. W domu trudno nam zabrać się do ćwiczeń, natomiast pobyt w sanatorium daje taką okazję. Warto więc skorzystać.

Bardzo dziękuje za rozmowę.

Na marginesie: Mając jednorazowe doświadczenie pobytu w sanatorium, rozmawiałam ze znajomymi, którzy mieli okazje bywać tam znacznie częściej. Obraz leczenia sanatoryjnego można podsumować następująco: mimo różnorodnych skutecznych terapii ciągle „kuleje” wspomaganie leczenia przy pomocy diety.

Miejmy nadzieję że to się zmieni.

autorem wywiadu jest Pani Anna Kłosińska

Łokieć tenisisty, nadgarstek informatyka, kolano skoczka – to choroby, które zazwyczaj przypisuje się sportowcom lub innym wybranym grupom zawodowym. Nic bardziej mylnego.

W rzeczywistości są powszechnie występującymi chorobami w społeczeństwie, a zwłaszcza wśród pracowników budownictwa. Wszystkie te choroby z powodzeniem można leczyć w hotelu Medical SPA & Wellness Słoneczny Zdrój znajdującym się w Busku-Zdroju.

Łokieć tenisisty  równie często spotykamy u sportowców trenujących tenis, wioślarstwo, ping-ponga, czy badminton, jak u skrzypków, osób pracujących przy komputerze, mechaników samochodowych, krawców, czy też matek noszących na ręku swoje dziecko. Ból w okolicy łokcia podczas zginania ręki jest po prostu zapaleniem bocznego nadkłykcia kości ramiennej, gdzie spotykają się przyczepy mięśni odpowiadających głównie za prostowanie nadgarstka. W tym wypadku bardzo przeciążonych mięśni. Trzymanie kierownicy, witanie się, otwieranie drzwi kluczem i naciskanie klamki powoduje ból. Jeśli zawiedzie zimny okład, maść przeciwzapalna, unieruchomienie w stawie łokciowym, należy zgłosić się do lekarza.  W Słonecznym Zdroju stosujemy zabiegi fizjoterapeutyczne np. laseroterapii, fonoforezy, jontoforezy oraz masażu całej kończyny. W przypadkach bardzo opornych stosujemy biomechaniczną stymulację. W  razie braku poprawy pacjentowi pozostaje już tylko sterydowa blokada lub zabieg operacyjny.

Nadgarstek informatyka najczęściej problem dotyka osób pracujących z komputerem, np.  informatyków, sekretarek, dziennikarzy, ale też mechaników, ogrodników, stomatologów, fryzjerów, osób ciężko pracujących fizycznie, chodzących o kulach, kolarzy, kierowców trzymających kierownicę całymi godzinami  oraz narażonych na urazy rąk architektów i budowlańców. Dolegliwości dotyczą zazwyczaj ręki dominującej. Najczęściej dotyczą pacjentów w wieku od 30 do 60 lat, 3 razy częściej kobiet niż mężczyzn. Objawy występują najczęściej w nocy, nasilają się po uniesieniu kończyny, a zmniejszają po opuszczeniu. Po przebudzeniu chory odczuwa mrowienie w obrębie ręki, które często ignoruje, przypisując je przyjęciu nieprawidłowej pozycji podczas snu. Ból i cierpnięcie palców nasila się po długotrwałym przebywaniu w przymusowej pozycji ręki, np. w czasie jazdy na rowerze, czy przy chodzeniu o kulach, lub przy forsownej pracy. Następnym etapem choroby jest utrata precyzji np. niemożność utrzymania śliskich przedmiotów, wypadanie z dłoni trzymanych rzeczy. Słabnie też siła mięśni, co jest zauważalne przy próbie uścisku, czy zaciśnięciu ręki w pięść. Aby pokonać te dolegliwości w Słonecznym Zdroju stosujemy zabiegi fizjoterapeutyczne np. krioterapię, laseroterapię, ultrafonoforezę, jonoforezy oraz masaże całej kończyny. Najlepsze efekty uzyskujemy stosując zabiegi biomechanicznej stymulacji (BMS).

Kolano skoczka to zmiana przeciążeniowo – zwyrodnieniowa więzadła łączącego rzepkę z kością piszczelową. Występuje u sportowców  często powtarzających „wyskok” i zmieniających kierunek biegu, a więc siatkarzy, koszykarzy, skoczków, szczypiornistów, łyżwiarzy figurowych, budowlańców pracujących w pozycji kucznej. Leczymy je skutecznie terapią manualną i indywidualną kinezyterapią wzmacniającą mięsień czworogłowy uda oraz laserem biostymulacyjnym, biomechaniczną stymulacją i kąpielami siarczkowymi.

Więcej informacji o zabiegach stosowanych w leczeniu kolana skoczka na naszej stronie: zobacz

Kolana posadzkarza to inaczej zapalenie kaletek maziowych z powodu ucisku i przeciążenia stawów, powstałe zwykle u osób klęczących w wyniku długotrwałego ucisku. Tutaj szczególnie narażeni są posadzkarze, gospodynie domowe, pracownicy budowlani wykonujący pracę w pozycji klęczącej, księża. Pacjent odczuwa ból kolana i tkliwość bólową przy nacisku na kolano.  W pierwszych kilku dniach leczymy tę chorobę krioterapią i laseroterapią. Jeśli zapalenie trwa dłużej to przegrzewamy stawy okładami borowinowymi  oraz ultrafonoforezą i biomechaniczną stymulacją /BMS/, a w razie braku poprawy kierujemy do ortopedy celem leczenia interwencji chirurgicznej.

Wdowi garb, czyli łukowate wygięcie części szyjno-piersiowej kręgosłupa, nadmierne kifoza piersiowa i lordoza szyjna występuje najczęściej u starszych kobiet mających zmiany osteoporotyczne lub cierpiących na patologiczne napięcia związane z przewlekłym stresem. Pacjentki nie skarżą się zwykle na dolegliwości bólowe. Zgłaszają się na do lekarza ze względów estetycznych.  Do leczenia stosujemy masaże, terapię manualną i biomechaniczną stymulacje (BMS ), uzyskując często rewelacyjne rezultaty już  w czwartym dniu zabiegowym.

Kciuk narciarza dawniej nazywany kciukiem leśniczego to uszkodzenie stawu śródręczno-paliczkowego kciuka w wyniku skręcenia lub nawet zerwania więzadła pobocznego łokciowego w wyniku silnego odciągania kciuka od dłoni. Występuje często u bramkarzy, osób pracujących piłą, młotem pneumatycznym lub wiertarką udarową i traktowane jest jako kłopotliwa i nawracająca kontuzja. Leczenie jest uzależnione od zaawansowania zmiany chorobowej. W leczeniu stosujemy krioterapię, falę uderzeniową, laser biostymulacyjny i biomechaniczną stymulację (BMS). W przypadku zerwania ścięgna leczenie jest wyłącznie chirurgiczne.

Zapraszamy budowlańców  do Zakładu Rehabilitacji Medycznej Hotelu Słoneczny Zdrój w Busku Zdroju.
Wielu pacjentów i wiele grup zawodowych uciekło „w zdrowie”  korzystając z naszych umiejętności, doświadczeń, wyjątkowego sprzętu oraz zaangażowania terapeutów w proces leczenia.

Główną przyczyną występowania dny moczanowej jest gromadzenie się w organizmie zbyt dużych ilości kwasu moczanowego, który zaczyna się krystalizować w stawach oraz otaczających tkankach. Podagra zwykle objawia się w postaci napadów, które mogą wywoływać różnorodne czynniki. Leczenie objawowe polega na uśmierzaniu bólu i znoszeniu stanów zapalnych. Długotrwała terapia ma natomiast na celu zmianę stylu życia pacjenta i ograniczenie ilości kwasu moczanowego w organizmie.

Farmakoterapia

Leki przepisane przez lekarza działają doraźnie i mają na celu głównie złagodzenie objawów ataku podagry. Zwykle są to środki przeciwzapalne i przeciwbólowe, które łagodzą obrzęki tkanek i uśmierzają ból. W leczeniu podagry stosowane są również medykamenty, mające za zadanie obniżenie poziomu kwasu moczowego w organizmie.

Ponadto lekarze zalecają, aby chorzy na artretyzm dbali o odpowiednią wagę i zdrowy, aktywny tryb życia. Przy tym powinni stale utrzymywać wysokie nawodnienie organizmu oraz kontrolować ciśnienie i poziom glukozy we krwi.

Odpowiednia dieta

Aż za 10% zachorowań na podagrę odpowiedzialna jest dieta bogata w puryny, które wzmagają produkcję kwasu moczanowego w organizmie. Ograniczenie tego składnika pokarmowego w menu poprawia stan większości pacjentów, a u niektórych z nich może całkowicie zapobiec nawrotom choroby. Najwięcej puryn zawiera czerwone mięso, podroby i owoce morza. Ich wydzielaniu sprzyja także fruktoza oraz alkohol, który powinien zostać wykluczony z diety osób chorych na artretyzm.

Codzienne menu osób cierpiących na dnę moczanową powinno być bogate w potrawy gotowane i ubogie w dania smażone. Osobom chorującym na dnę moczanową dietetycy zalecają spożywanie od 4 do 5 posiłków dziennie. Ważne przy tym, aby jeść wczesną kolację. Zbyt późne spożywanie posiłku może sprzyjać odkładaniu się kwasu moczanowego w organizmie.

Rehabilitacja

W uśmierzeniu objawów napadu dny moczanowej może pomóc odpowiednia fizjoterapia. Skuteczne są zimne okłady łagodzące opuchnięcie i ból stawów. Ponadto chorym na podagrę mogą pomóc odpowiednie masaże. Cennym narzędziem w walce z artretyzmem są również różnego rodzaju zabiegi. W okresach reemisji choroby można zażywać je w celu poprawienia ruchomości stawów. Pomocne mogą okazać się terapie promieniami ultrafioletowymi oraz prądami zmiennymi i prądami interferencyjnymi, a także kinezyterapia. Chorym zalecane są również kąpiele siarczkowe i solankowe, które przyspieszają usuwanie z tkanek kwasu moczanowego.

Zapraszamy do zapoznania się z metodami leczenia dny moczanowej na naszej stronie www.

Pszczelnik, matecznik, cytrynowe ziele? Pod tymi wszystkimi nazwami kryje się melisa. Zioło z ogromnym potencjałem, które łagodzi stres i pomaga w zwalczaniu depresji. Dlatego zanim dasz się ponieść emocjom, pomyśl o tym, czy nie lepiej spędzić kilka chwil nad szklanką aromatycznego naparu.

Sposób na zdrowy sen

Melisa to ziele powszechnie wykorzystywane w medycynie ludowej. Jej uspokajające działanie zapewniają zawarte w olejku eterycznym kariofilen i cytral. Na problemy z zasypianiem najlepiej jest stosować ją w postaci naparu (jedna szklanka) lub nalewki (jedna lub dwie łyżeczki wyciągu). Wystarczy wypić ją na pół godziny przed położeniem się do łóżka. Można także skropić róg poduszki kilkoma kroplami olejku z tej rośliny.

Ziele, które przywróci równowagę

Wyjątkowe właściwości olejków eterycznych zawartych w melisie przyniosą ulgę w nerwicach oraz depresji. Sprawdzą się także pomocniczo w przeciwdziałaniu stanom lekowym i w przypadku chronicznego zmęczenia. Składniki zawarte w roślinie powodują, że spięte mięśnie stają się odprężone. Co więcej, wpływają nawet na zmniejszenie napięcia w naczyniach krwionośnych i rozluźniają mięśnie gładkie jelit.

Nieznane właściwości melisy

Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że melisa ma właściwości przeciwbólowe. Zioło sprawdza się w przypadku bólów głowy, a także pomaga w łagodzeniu dolegliwości menstruacyjnych. Roślina pobudza także działanie układu trawiennego – reguluje pracę żołądka i zapobiega wzdęciom. Maść z melisy działa kojąco, można smarować nią podrażnioną skórę i drobne zranienia. Kąpiele z dodatkiem rośliny pomagają poprawić kondycję skóry i włosów, zapobiegając ich przetłuszczaniu. Melisa skutecznie łagodzi objawy alergii i astmy. Bez obaw można podawać ją dzieciom. Picie naparu z niej zalecane jest także kobietom w ciąży. Herbatka pomoże zmniejszyć mdłości. Warto wiedzieć, że melisa doskonale smakuje jako dodatek do mate albo zaparzona z mlekiem z dodatkiem miodu.